| توی کوچه قد کشیدم ، توی گرد ُ دودُ سوزن |
|
با شب ُ دشنه گره خورد ، همه ی زندگی من |
یغما گلرویی
|
خشته ام اژ هرچی جنشه، اژ شورنگ و خون و شوژن |
|
با چه چیژایی گره خورد، روژای ژندگی من! |
|
جون هرچی بامرامه، رشیدم به شیم آخر |
|
دشتامو بگیر تو دشتت، کمکم بکن برادر! |
|
_ یک مهندش مامانی !_ آرژوم بوده همیشه |
|
نه کشی که بخت نحشش تو مبال نوشته می شه! |
|
کاشکی یک آدم لوتی، فکر آژادی من بود |
|
فکر اژ قفش پریدن، اژ قفش رها شدن بود! |
|
توی جیبام پر جنشه، پر جنشایی که تارن |
|
پر جنشای گرونی که رقیبی هم ندارن! |
|
روی شورتم همیشه، جای ژخم شُرخ پنجه ش |
|
پنجه گربه کوچه، یه چیژی مثل شکنجه ش! |
|
شده ام جوجه گربه، واقعا توی عژابم |
|
چی می شد بشکنه روژی شورت ژشت نقابم؟! |
|
شبا توی کوچه هشتم ، مهمون یه جور ژیافت |
|
همنشین گربه های اهل فتنه و خیانت! |
فاضل ترکمن
علاج درد من بی نوا<\/h3>
| نه اینکه فکر کنی مرهم احتیاج نداشت |
| که زخمهای دل حون من علاج نداشت |
فاضل نظری
|
نه اینکه فکر کنی مایه احتیاج نداشت |
|
که دختر از اول قصد ازدواج نداشت |
|
یکی نبود بگوید عزیز پاسخ نه |
|
نیاز به زدن کفش بر ملاج نداشت |
|
دل صنوبریم را چو بید می لرزاند |
|
همانکه خانه شان جز درخت کاج نداشت |
|
نبود خانه مرا لیک بود ماشینی |
|
بدک نبود فقط دنده و کلاج نداشت! |
|
تفاوت من و اصحاب فیل در این است |
|
که کرّه فیل من از ابتداش عاج نداشت |
|
تو خواستی ملوان زِبل شوم، نشدم |
| برای اینکه غذا طعم اسفناج نداشت |
|
به جای درس اگر سمت پول می رفتم |
|
عزب نمانده و اعضام اعوجاج نداشت |
|
نشد که رشته بهتر بخوانم آخه ننه م |
|
توان خرج قلم چی و تست گاج نداشت! |
|
به بنده مرهم فاسد فروختند افسوس... |
|
بگو که زخم دل من چرا علاج نداشت! |
عباس احمدی
طبقه بندی: اعتیاد
